(Marlies Rekkers, klinisch psycholoog en psychomotorisch therapeut)
Uit de behandelpraktijk is gebleken dat mensen met een eetstoornis wel geholpen worden om tot een evenwichtig eetpatroon te komen, maar dat ze vaak nog ongelukkig zijn over hun lichaam. Daarom dient lichaamstevredenheid deel uit te maken van de behandeling bij een eetstoornis.
Bij het begeleiden van jongeren met een eetstoornis is het belangrijk om te bevragen hoe ze hun lichaam ervaren.
Volgende aspecten worden vaak opmerkt:
Kortom: voor een volledig herstel van een eetstoornis is het ontwikkelen van een gezonder en positievere lichaamsbeleving essentieel.
De meest courante behandeling van lichaamsbeleving is lichaamsexposure.
Bij lichaamsexposure zijn er vier benaderingen:
Preliminaire bevindingen wijzen uit dat de positieve variant de meest gunstige resultaten oplevert maar het gaat om studies in kleine niet-klinische populaties en meer onderzoek is dus nodig.
Dit brengt ons tot een protocol waarin de positieve benadering in praktijk wordt gebracht. Meer details over deze interventie worden in de sessie van Veerle Bussink besproken.
Bij deze benadering (Rekkers & Van Gulik, 2018) ligt de focus op de positieve lichaamsbeleving door:
Resultaten van een klinisch onderzoek (pre-post meting) in een ambulante setting (Rekkers et al., 2022): deelnemers waren vrouwen (n=84) tussen 19 en 46 jaar met een eetstoornis (AN, BN, BED), en een negatief lichaamsbeeld. Na de behandeling met het protocol was er een significant positieve verandering in lichaamsbeleving en een significante vermindering van de eetpathologie en depressieve symptomen. Er was in deze studie echter geen controlegroep of follow-up evaluatie en de populatie bestond uitsluitend uit jong-volwassen vrouwen.
Samenvattend: Bij de behandeling van lichaamsbeleving dient zowel de focus op de vorm (= visuele beleving van het lichaam) als op de functie (= wat kan lichaam doen) van het lichaam te liggen en dienen beiden integraal onderdeel te zijn van de behandeling bij eetstoornissen.
Abbott, B.D.; Barber, B.L. (2010) Embodied image: Gender differences in functional and aesthetic body image among Australian adolescents. Body Image, 7(1), 22-31.
Alleva, J.M., Martijn, C., Van Breukelen, G. J. P., Jansen, A., & Karos, K. (2015). Expand Your Horizon: A programme that improves body image and reduces self-objectification by training women to focus on body functionality. Body Image, 15, 81–89.
Alleva, J.M., Tylka & Kroon Van Driest (2017). The Functionality Appreciation Scale (FAS): Development and psychometric evaluation in US community women and men. Body Image, 23, 28-44.
Fairburn, C.G.; Cooper, Z.; Shafran, R. (2003) Cognitive behaviour therapy for eating disorders: A “transdiagnostic” theory and treatment. Behav. Res. Ther., 41, 509–528.
Eshkevari, E.; Rieger, E.; Longo, M.R.; Haggard, P.; Treasure, J. (2014) Persistent body image disturbance following recovery from eating disorders. Int. J. Eat. Disord., 47, 400–409.
Stice, E.; Shaw, H.E. (2002) Role of body dissatisfaction in the onset and maintenance of eating pathology. A synthesis of findings. J. Psychosom. Res., 53, 985–993.
Rekkers, M.; Aardenburg, L.; Scheffers, M.; van Elburg, A.A.; van Busschbach, J.T. (2022) Shifting the Focus: A Pilot Study on the Effects of Positive Body Exposure on Body Satisfaction, Body Attitude, Eating Pathology and Depressive Symptoms in Female Patients with Eating Disorders. Int. J. Environ. Res. Public Health, 19, 11794.
Rekkers, M., & Van Gulik, S. (2018). Protocol Positieve lichaamsbeleving: Amsterdam: Boom Uitgevers.
Rekkers, M., Scheffers, M., Van Elburg, A., & Van Busschbach, J. (2020) The protocol Positive Body Experience (PBE); introducing a psychomotor therapy intervention based on positive body exposure targeting negative body image in eating disorders. Body, Movement and Dance in Psychotherapy, 1-15.