Dit stappenplan wil ondersteuning bieden aan de gespecialiseerde eerstelijnspsycholoog bij de herkenning en behandeling van mensen met signalen van een eetstoornis. Meer concreet: anorexia nervosa, boulimia nervosa, eetbuistoornis of een variant daarvan.
Er wordt in dit stappenplan geen onderverdeling gemaakt per eetstoornis. De elementen die aan bod komen, bouwen verder op de transdiagnostische componenten van Pennesi en Wade (2016), gebaseerd op het transdiagnostisch model van Fairburn et al. (2003), en het dual pathway model van Stice (2001). Afhankelijk van de aard van de eetstoornis en specifieke symptomen bij de cliënt zullen bepaalde elementen meer of minder aan bod komen in de behandeling.
De behandeling van eetstoornissen is meestal een langdurig en intensief proces. Het volledig herstelproces duurt verschillende jaren. Bij de meeste cliënten gebeurt dit zorgtraject volledig ambulant. Maar ook wanneer de eetstoornis tijdelijk intensievere residentiele behandeling vraagt is een ambulant traject vereist, zowel voor én na een tijdelijke residentiële behandelingsfase.
Bij de behandeling van kinderen en jongeren met eetproblemen dienen ouders of andere zorgfiguren betrokken te worden. Gezinstherapie voor eetstoornissen wordt aanbevolen in behandelrichtlijnen voor jongeren met anorexia nervosa of boulimia nervosa. Maar ook bij (jong)volwassenen met eetstoornissen kan het waardevol zijn om naasten te betrekken bij ambulante therapie. De federale werkgroep eetstoornissen en de multidisciplinaire richtlijn voor het betrekken van naasten in de geestelijke gezondheidszorg (MDR; zie ook www.familiereflex.be) stellen dat hulpverleners zich moeten inspannen om ervoor te zorgen dat naasten hun rol als partner in de zorg op adequate wijze kunnen vervullen. Een kwalitatief hoogstaand zorgtraject voor eetstoornissen zal dus steeds rekening houden met de driehoek van cliënt, context en therapeut. Als therapeut voor jongeren en (jong)volwassenen met een eetstoornis dien je dus oog te hebben voor de behoeften van ouders en hen indien mogelijk bij de behandeling betrekken.
Op de volgende deelpagina’s gaan we in op de basiscomponenten van een gespecialiseerde psychologische behandeling, en op evidence-based behandelingen.
Datum laatste aanpassing: 20 november 2024
