Voor alle ouders die ontdekken dat hun kind een eetstoornis heeft, maakten we bij Eetexpert een online toolbox eetstoornissen voor ouders. Een veilige haven met betrouwbare en up-to-date informatie.
Samenleven met een kind dat een eetstoornis heeft en (nog) geen hulp wil, is voor ouders en het gezin misschien wel één van de meest frustrerende omstandigheden.
Veel ouders beschrijven ook bijzonder sterke onmachtsgevoelens als hun kind bv. meerderjarig is en geen hulp wil. Het feit dat het kind zich volwassen en onafhankelijk opstelt wekt bij de ouders gevoelens van frustratie en hulpeloosheid op. Je hebt er geen probleem mee dat het thuis blijft wonen maar als ouder lijk je maar weinig invloed op het genezingsproces van je kind te kunnen uitoefenen en dat frustreert.
Ook al zijn je gevoelens van onmacht erg begrijpelijk, druk zetten heeft geen zin. Integendeel. Probeer je kind in volle groei te blijven zien: Je kind wil zelf beslissingen nemen, en daar hoort bij: kiezen om wel of niet in therapie te gaan en de behandeling wel of niet te beëindigen, kiezen bij wie in therapie te gaan en in welke mate jij als ouder daarbij wel of niet betrokken wordt. Ze zoeken in hun groeiproces naar een nieuwe afstand met die supporters die ze het liefst zien en van wie ze mogelijks wat afstand willen nemen. Ze kiezen zelf nieuwe supporters en ze kiezen om bepaalde aspecten van hun eetstoornis of hun genezingsproces met jou wel of niet te delen. Ze kiezen om thuis te eten of niet, en nog veel meer. Soms gaat het om een tijdelijke reactie in het ‘oefenen’ in afstand nemen, soms lijkt het contact voor een langere tijd kwijt…
Als je kind je niet in zijn of haar wereldje toelaat om te helpen kan dat een manier zijn om zijn of haar streven naar onafhankelijkheid duidelijk te maken. Waardeer dit streven naar verdere groei en onafhankelijkheid.
