Externaliseren

Maak een onderscheid tussen de eetstoornis en je kind 

Een eetstoornis roept allerlei gedachten, gevoelens en gedrag op bij onszelf. Bv. in reactie op voedselweigering, anorectisch gedrag zoals overmatig beweging, discussiëren over de bereiding van voeding, het tellen van calorieën of wanneer je kind boos of zelfs agressief wordt. Op zo’n momenten kan het helpend zijn om het volgende voor ogen te houden: 

Je kind heeft een eetstoornis, maar hij/zij ís geen eetstoornis.

Het ‘gezonde’ stuk

Meestal is er naast de eetstoornis nog heel wat kracht en gezonde ontwikkeling aanwezig bij je kind. Meer nog: bij de meeste jongeren is het ‘gezonde’ stuk nog steeds groter dan het ‘eetstoornis’ stuk maar door de onmacht en angst gaan veel omstaanders vooral focussen op het eetstoornis stuk. Het is dus belangrijk om een onderscheid te maken tussen ‘de eetstoornis’ en ‘je kind’ die eronder lijdt. Het kan helpen om aan de eetstoornis te denken als een soort van kritische stem of een ongewenste gast die je kind teistert. Het is immers de eetstoornis die ervoor zorgt dat je kind dingen doet die ze vroeger wellicht niet deed, zoals stiekem gedrag (bv. eten verstoppen, liegen over eten, enz.). Het is de ziekte die controle overgenomen heeft over het denken en handelen van je kind. 

Als bondgenoot naast je kind gaan staan

Als je onderscheid maakt tussen de eetstoornis en je kind kan jij jezelf makkelijker als bondgenoot naast je kind positioneren in plaats van als een tegenstander tegenover je kind. Externaliseren kan helpen om uit de strijd te blijven en om in gesprek te gaan met je kind. Je gaat er best vanuit de je kind tegenstrijdige gevoelens ervaart over de eetstoornis: een gezond deeltje in verzet wil gaan tegen de eetstoornis en een angstig deeltje in haar dat erg gehecht is aan de eetstoornis en de eetstoornis ervaart als een veilige en vertrouwde houvast. Probeer de stem van de eetstoornis te herkennen en om waakzaam te zijn voor ‘eetstoornispraatjes’

Moedig aan om te doen wat je kind zelf kan

Hoe help jij je kind om dit krachtige stuk te versterken? Eén van de belangrijkste sleutels tot herstel is om je kind aan te moedigen om te doen wat hij/zij zelf kan. Vaak heeft het gezonde stuk van je kind zelf al heel wat geprobeerd in de weg naar herstel, maar heeft het te vroeg opgegeven waardoor het geen resultaat ziet.