Eetstoornissen op pediatrie

Informeren

Concreet kan het team de ouders informatie geven (zie inspiratiebronnen onderstaand) en betrekken bij belangrijke beslissingen in de zorgplanning [6, 22, 45, 53]. Op die manier kunnen de ouders ook hun kind ondersteunen wanneer hij of zij terug naar huis mag of een andere transitie in de zorg doet [14, 44, 45, 93].

Een aantal educatie onderwerpen kunnen de volgende zijn (vrije vertaling uit [120]) :

• Een eetstoornis begrijpen (zie hfdst 1: basiskennis; informatiepakket ouders)
  • Rond ARFID is er deze infopagina en een ondersteuningsfiche
• De behandeling van een eetstoornis begrijpen: accuraat, evidence-based informatie over behandelmanieren en te verwachten uitkomsten (zie hfdst 2: behandeling; informatiepakket ouders)
  • Een voorbeeld: er kan psycho-educatie gegeven worden aan ouders over de impact van langdurig ondervoeding op zowel lichaam als geest door het Minesotta starvation experiment uit te leggen:
    • De Minnesota Semi-Starvattion Study is een onderzoek dat aan het einde van de Tweede Wereldoorlog (1944- 1945) werd uitgevoerd door de Amerikaanse hoogleraar Ancel Keys om de impact van langdurig vasten op lichaam en geest systematisch te onderzoeken bij 36 jonge, mannelijke vrijwilligers. Na een controleperiode van 12 weken, waarin de mannen een gevarieerd dieet van ongeveer 3200 calorieën per dag aten, verminderde Keys hun calorieën in de hongersnoodfase met de helft. In 12 weken onder deze beperkte calorie-inname werden de mannen geobserveerd. De gevolgen van dit 1 jaar durende experiment waren zeer opmerkelijk: bijna alle mannen ontwikkelden een anorexiaen/of boulimiaproblematiek en allen werden angstig en depressief. Alle mannen waren obsessief bezig met hun lichaam en eetpatroon en sommigen gingen over tot zelfverwonding. Ook wanneer zij in de laatste fase van het experiment uitgenodigd werden om weer om te schakelen naar een normaal eetpatroon bleven velen extreem angstig om opnieuw meer te gaan eten en anderen ontwikkelden boulimia. Op grond van dit onderzoek vermoeden de onderzoekers dat langdurig vasten ook het beloningssysteem in ons brein beïnvloedt. Langdurig vasten zorgt ervoor dat het eten van voedsel angst en spanning veroorzaakt en dat het niet eten als belonend wordt ervaren. En mogelijks heeft dit te maken met veranderingen in bepaalde hormonen in het brein die het beloningssysteem regelen.

• Informatie over de werking van de dienst (zie Bijlage 1. Voorbeeld onthaalbrochure)
• Informatie over planning na ontslag (zie Bijlage 2. Terug naar huis: Aandachtspunten in functie van verder herstel eetstoornis)