Eetstoornissen op pediatrie

Aanzet tot psychologische groei

Zoals omschreven in hoofdstuk 1 heeft de eetstoornis een effect op het psychosociaal functioneren van de jongere. Hoewel motivatie (hoofdstuk 6), medische stabilisatie (hoofdstuk 4) en herstel van eetgedrag en gewicht (hoofdstuk 5) belangrijke kerntaken zijn, blijkt ook het aanbieden van psychologische steun, zelfs bij medisch onstabiele patiënten, van cruciaal belang [41, 92]. De kiem leggen van psychologische groei binnen de opname kan immers als een opstap dienen naar verdere psychologische hulpverlening [45, 57]. Binnen deze psychologische begeleiding tijdens de opname kunnen een aantal cruciale bouwstenen voor de lange termijn- behandeling aan bod komen: psycho-educatie, aanleren van emotieregulatievaardigheden, versterken van het zelfbeeld, (her)ontdekken van de eigen identiteit, het installeren van structuur in het dagelijkse leven ter ondersteuning van gezond eetgedrag en hanteerbare beweegdrang, en het aanpakken van interpersoonlijke moeilijkheden via de eigen context.

Elk van deze bouwstenen kan niet gezien worden als te behalen doelen tijdens het verblijf op de dienst pediatrie. Afhankelijk van de mogelijkheden van de patiënt en de dienst vormt het wel het doel om hierbij de eerste grondvesten te leggen, waarop de verdere psychologische hulpverlening (ambulant of binnen een residentieel verblijf eetstoorniskliniek) dan kan verder bouwen. Deze bouwstenen worden hiernavolgend meer uitgebreid besproken. Uiteraard worden deze bouwstenen niet chronologisch aangeboden, maar lopen ze in de praktijk vaak door elkaar. Toch is het zo dat psycho-educatie altijd als een basiscomponent wordt beschouwd, welke reeds bij aanvang van het traject expliciet dient aan bod te komen.