Context betrekken
Betrekken van steunfiguren bij de behandeling van adolescenten
Bij kinderen en adolescenten met een eetstoornis wordt de betrokkenheid van familieleden of steunfiguren best overwogen [17, 9]. Ouders, familieleden en steunfiguren zijn belangrijke partners in de zorg voor eetstoornissen. Naast het verstrekken van relevante informatie die helpt bij het stellen van de diëtistische diagnose en de opmaak van het behandelplan, kunnen ze ook een ondersteunende rol opnemen bij de behandeling. Belangrijk hierbij is om rekening te houden met de draagkracht van het gezin, aangezien de zorg voor een cliënt met een eetstoornis een grote druk kan leggen [6].
Tracht familieleden of steunfiguren (indien gewenst) van kinderen en jongeren met AN te betrekken bij (psycho-)educatie rond voeding of maaltijdplanning [9]. Een mogelijkheid is het aanbieden van groepseducatiesessies, waarbij zowel de steunfiguren als het kind aanwezig zijn [23]. Daarbij wordt uitleg gegeven over het begeleiden van herstel thuis, en wordt geanticipeerd op moeilijke situaties.
Psycho-educatie wordt ingevoegd i.v.m. herstel van gezinsfunctioneren en nieuwe communicatie aan de eettafel. Zo komt het soms voor dat ouders of andere steunfiguren het verstoorde eetgedrag in het bijzijn van hun kind uitvoerig bespreken. Dit kan schaamte- en schuldgevoelens bij de adolescent oproepen en wordt dus best vermeden [17].
Materialen
Aandachtspunten bij de behandeling van adolescenten
De adolescentiefase wordt gekenmerkt door biologische, psychologische, en sociaal-culturele veranderingen in combinatie met de (nakende) puberteit, waardoor het een kwetsbare periode is voor de ontwikkeling van eetstoornissen. Maar jongeren met eetstoornissen in de adolescentie hebben ook uitdagingen die vooral leeftijdsspecifiek zijn, en eigen aan de groeifase waarin zij vertoeven.
Enkele aandachtspunten bij de behandeling van adolescenten met een eetstoornis voor de klinische praktijk [89]:
- Hou er in de zorg rekening mee dat je met een adolescent in ontwikkeling werkt.
- Sommige aspecten zijn eigen aan de adolescentie. Probeer onderscheid te maken tussen moeilijkheden die behandeld moeten worden en moeilijkheden die een invloed hebben op de behandeling, maar op zich deel uitmaken van de persoon en zijn ontwikkeling. Dit is geen gemakkelijk onderscheid.
- Zorg voor structuur in je behandeling. Dit is zowel het aanleren van een eetstructuur, als een dagplanning en leren slapen op vaste momenten.
- Hou rekening met impulsiviteit en rigiditeit.
- Kijk naar de sociaal emotionele ontwikkeling van je patiënt. Samenwerken met leeftijdsgenoten kan belangrijk zijn, maar is voor sommigen net lastig.
- Het zelfbeeld is nog in volle ontwikkeling, net als normen en waarden. Wees je hiervan bewust tijdens de behandeling.
Toeleiden naar zorgtoeslag (verhoogde kinderbijslag)
Jongeren met een eetstoornis komen mogelijks in aanmerking voor een zorgtoeslag (verhoogde kinderbijslag). Als hulpverlener (psycholoog, diëtist, huisarts) is het belangrijk om ouders hiervan de informeren. Ouders zullen in eerste instantie hiervoor zelf contact moeten opnemen met de uitbetaler van het groeipakket (het vroegere kinderbijslagfonds). Vervolgens zullen ze een aantal formulieren moeten invullen, alsook kunnen ouders daar formulieren downloaden die door de betrokken hulpverleners ingevuld dienen te worden. Meer informatie over de zorgtoeslag vind je op de website van Kind en Gezin en hier vind je meer info over het invullen van de betreffende het medisch inlichtingenformulier.
Nuttige links