Diëtistische diagnose eetstoornis

De diëtistische diagnose is het beroepsspecifieke oordeel van de diëtist over het gezondheidsprofiel van de cliënt m.b.t. zijn eetgedrag. De diëtist analyseert en interpreteert de tijdens het diëtistisch onderzoek verzamelde gegevens. (Problemen in) functioneren worden beschreven, waarbij de problemen op voedingsgebied centraal staan. Medische, externe en persoonlijke factoren die hierop van invloed zijn worden benoemd [54]. De verzamelde gegevens kunnen worden ondergebracht in een ICF-schema, dat als hulpmiddel kan gebruikt worden om de diëtistische diagnose te stellen. 

Voorbeeld van een ICF-schema

Infofiche ICF schema eetstoornissen – Diëtist

ICF schema eetstoornissen voor de diëtist.

Infofiche

– 128 KB

Bij eetstoornissen kan de diëtistische diagnose duidelijkheid brengen omtrent volgende aspecten [11]:

  • type eetstoornis;
  • gezondheidsproblemen, achterliggende medische gegevens, achterliggende externe en persoonlijke factoren, prognose;
  • lichaamsgewicht en BMI in relatie tot het ideaalgewicht/BMI; 
  • kwalitatieve en kwantitatieve analyse van de voedingsinname;
  • maaltijdenpatroon: frequentie en eettijden;
  • compensatoir gedrag en andere maatregelen ter voorkoming van gewichtstoename;
  • eetbuien: frequentie, objectief/subjectief, controleverlies, inhoud (voedingskeuze);
  • beleving van voeding en omgaan met eten;
  • eetgedrag;
  • cognities rond voeding;
  • houding t.o.v. lijnen en gewicht;
  • invloed van de eetstoornis op het dagelijks functioneren;
  • houding ten opzichte van behandeling en verwachting van begeleiding door diëtist.