Stappenplan eetstoornissen – huisarts
Dit stappenplan werd ontwikkeld ter ondersteuning van de huisarts bij de aanpak van eetstoornissen bij adolescenten en volwassenen.
Dit stappenplan werd ontwikkeld ter ondersteuning van de huisarts bij de aanpak van eetstoornissen bij adolescenten en volwassenen.
Kennis van de lichamelijke gevolgen van eetstoornissen helpt de arts op minstens 3 vlakken:
Hoewel heel wat medische symptomen gelinkt kunnen worden aan een aanpassing van het lichaam aan de eetstoornis, kunnen een aantal gevolgen levensbedreigend zijn. De arts moet kunnen inschatten wanneer deze symptomen een dringende medische behandeling vereisen.
Ondergewicht en overgewicht kunnen ook veroorzaakt worden door andere lichamelijke aandoeningen. Kennis van de typische symptomen bij een eetstoornis helpt bij de differentiaaldiagnose.
Bepaalde lichamelijk symptomen van eetstoornissen kunnen lijken op medische aandoeningen, maar zijn enkel een aanpassing aan de gewijzigde voedselinname en vragen geen aparte behandeling. Door een goede kennis van deze symptomen wordt over-diagnostiek tegengegaan [7].
Een belangrijke kanttekening is dat gevaarlijke complicaties bij een eetstoornis eerder de uitzondering dan de regel zijn, zeker bij de populatie die gezien wordt in de huisartsenpraktijk. Dit neemt niet weg dat complicaties wel de voornaamste doodsoorzaak zijn bij eetstoornissen, en dat een goede inschatting en opvolging van vitaal belang is. Anorexia nervosa heeft een mortaliteitsrisico van 5% (2% bij adolescenten), waarvan meer dan de helft een gevolg is van complicaties van de eetstoornis zelf (ondervoeding of een methode van gewichtscontrole) [13, 14]. Bij boulimia nervosa wordt het algemeen mortaliteitsrisico geschat op ongeveer 2% [15]. Rond de eetbuistoornis zijn er nog geen mortaliteitscijfers. Daarnaast is suïcide een belangrijke doodsoorzaak [10].